ROHS TESTİ

ROHS Testi , elektronik kartlarda ya da malzemelerde bazı maddelerin bulunmamasını şart koşan direktife ROHS Testi denir.

İngilizce baş harflerinden Restriction of Hazardous Substances Directive (Belirli Zararlı Maddelerin Kullanımını Kısıtlama) kelimesinin baş harflerinden oluşur.

27 Ocak 2003 tarihinde Avrupa Konseyi tarafından kabul edilen 2002 – 95 – EC numaralı zararlı maddelerin elektronik ürünlerde belirli zararlı elementlerin kullanımını kısıtlayan yönetmeliktir.

ROHS Testi ile Kurşun, Kadminyum, Civa ve bromürlü bileşenler insan sağlığına zararlı maddelerin kullanımını yasaklar.

ROHS Testi Yönetmeliğe Göre Üreticilerin Yükümlülükleri;

Madde 7–ROHS Testi Üreticiler için ;

a)Bu yönetmeliğin yürürlüğe giriş tarihinden sonra piyasaya sürdükleri yeni EEE’lerde homojen bir malzeme içerisinde, kurşun, cıva, krom +6, polibromürlü bifenil ve polibromürlü difenil eter maddelerinin ağırlık olarak %0,1 oranından (1000 ppm); kadmiyum maddesinin ise ağırlık olarak % 0,01 (100 ppm) oranından daha fazla bulunmamasını sağlamakla,

b)Bu yönetmeliğin yürürlüğe giriş tarihinden sonra piyasaya sürdükleri ürünlerin bu Yönetmelikte belirtilen

teknik kriterleri sağladığını gösteren bilgi ve belgeleri ürünün piyasaya sunuluşundan itibaren 5 yıl süreyle muhafaza etmekle,

c)Her yıl Şubat ayı sonuna kadar EK 3’te yer alan uygunluk beyan formunu doldurarak Bakanlığa vermekle,

d)İthal edilecek elektrikli ve elektronik eşyalar için bu Yönetmeliğin 8. maddesine uymakla yükümlüdürler şeklinde belirtilmiştir.

ROHS Testi Sağlığa zararlı maddeler nelerdir?

ROHS Testi kapsamında kullanımı yasaklanan 6 madde ve müsaade edilen maksimum miktarları ve kullanım alanları şunlardır:

Türkiye’de Direktif Haziran 2009’dan itibaren geçerli olacak ve Resmi gazetede de yayınlanmıştır.

ROHS Testi Ülkemizde ki Faaliyet tarihi ?

ROHS Testi yönetmeliği Ülkemizde de “EEE Yönetmeliği” adı ile Mayıs 2008’de Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe girmiştir.

AB verilerine göre, hali hazırda elektrikli ve elektronik ekipman atıklarının, tüm atıkların % 4’üne ya da yıllık 6.5 milyon tona tekabül ettiği tahmin ediliyor. Böyle bir durum ise hem tabiatı kirletmekte hem de dünyanın daha az gelişmiş bölgelerine teknoloji akışı da engellenmektedir.

WEEE Direktifi ise , elektrikli ve elektronik ekipman atıklarının ayrı toplanmasını ve geri kazanımını zorunlu kılar.

1) Kendi markasıyla elektrikli ve elektronik eşya imal eden ve satan üreticiler ve aracılar,

2) Kendi markasıyla başka tedarikçiler tarafından üretilen elektrikli ve elektronik eşyaları satan aracılar,

3) Ticari amaçlarla elektrikli ve elektronik eşya ithal veya ihraç eden gerçek ve tüzel kişiler sorumlu olacaktır.

Kategori listesi, kapsam dışı durumlar ve limitler EU ROHS ile aynıdır. Buna göre kapsam dahilinde olan ürünler;

Büyük ev eşyaları: Buzdolabı, derin dondurucu, fırın, ocak, çamaşır makinesi, kurutma makinesi
Küçük ev aletleri: Elektrikli süpürge, ekmek kızartma makinesi, kahve makinesi, saç kurutma

makinesi, saat, kol saati, baskül

Bilişim ve telekomünikasyon ekipmanları: Bilgisayar, yazıcı, tarayıcı, hesap makinesi, faks

makinesi, telefon, cep telefonu

Tüketici ekipmanları: Televizyon, radyo, video kaydediciler, DVD çalar, fotoğraf makinesi, kamera
Aydınlatma ekipmanları: Evlerde kullanılmayan türde floresan ampuller ve akım boşalmalı lambalar
Elektrikli ve elektronik aletler (büyük ve sabit sanayi aletleri hariç olmak üzere): Matkap, testere, çim biçme makinesi, çit budama makinesi, yaprak toplama makinesi, püskürtme aletleri, perçin tabancası, çivi ve vida aletleri
Oyuncaklar, eğlence ve spor aletleri: Elektrikli oyuncak trenler, oyuncak yarış arabaları setleri, elde

tutulan tip video oyun konsolları, video oyunları; bilgisayarlı bisiklet, dalış, koşu ve kürek çekme

jimnastik aletleri; elektrikli veya elektronik ünite içeren spor aletleri; para ile çalışan satış makineleri